Sayfalar

13 Ağustos 2011 Cumartesi

YILMAZ GÜNEY'İN DEMİRSPOR SEVGİSİ

Adana Demirspor bu...

Sevgisi, büyüsü ve ihtişamı büyüdükçe büyüyor.

Katagori ne olursa olsun bu böyle.

7'den 70'e Adana Demirspor'u konuşmak, Demirspor'u yazmak, maçlarda formasına tezahurat yapmak, hayat biçimi oldu.

İster fakir, ister zengin; ister Dünya çapında ünlü olsun, ister normal vatandaş olsun, Demirspor noktasında buluşmak bir görev haline geldi.

İşte bir örnek;

Türk sinemasının dev ismi; Yılmaz Güney.

Adana'da büyüdü ve Demirspor sevgisine kapıldı. Mavi-lacivertli renkler, kulübün efsanesi Muharrem Gülergin onun vazgeçilmezleri arasına girdi. Yenilgisinde üzüntü, başarısında mutluluk yaşadı. Ve onun da o dönemler şampiyonluk beklentileri vardı; Demirspor'un başarılı olmasını istiyordu.

Tarihler 14 Mayıs 1973'ü gösterdiğinde cezaevinde yattığı sıralarda sınıf arkadaşı Yavuz Pada'ya bir mektup yazdı. Mektubun içeriğinde de öncelik olarak Demirspor ve Muharrem Gülergin kaleme alındı Yılmaz Güney tarafından...

İşte o mektup...

Sevgili kardeşim 14 MAYIS 1973

Demirspor bu yıl 1.lige geçerse çok sevineceğim. Muharrem abinin çabaları boşa çıkmasın artık. Sivas yenilgisine üzüldüm.

Bilirmisin ki, Demirspor'da ben çocukluğumu, ilk gençlik yıllarımı hüzünlü anısını buluyorum. İçimi ezen bir duygu taa tahta perdeli, tel örgülü Adana stadına kadar götürüyor beni. Külahta leblebi...Çekirdek...Zaman gazozu...Atom gazozu...ve Torosspor...Seyhanspor...Kaleci Ferit...Toroslu kamyon Behçet...Kaleci Recai...Seyhansporlu Sarı Tahsin...Ve Muharrem abimizin gençliği...

Nedir bu boğazımıza düğümlenip gözlerimizi buğulandıran duygu? Geçmiş günlere duyduğumuz özlemin anlamı ne? Nerde benim erik ve badem çaldığım bağlar...Nerde benim top oynadığım çocukluğumuzun arsaları?

Çok selam söyle Muharrem abiye...Yürekten başarılar diliyorum...İlerde çıkmak nasip olursa faydalı olmaya çalışacağım Muharrem abiye ve Demirspor'a...Öperim hepinizi...Belam...

(5OCAKGAZETESİ)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder